En toch zijn die mechanische spanners rare dingen. Vandaag eindelijk de motivatie gevonden om weer eens wat te doen en een nieuwe ricambi originale spanner en Gates-riem op de V6 12v gezet. Keurig de fabrieksprocedure gevolgd. Wat schetst mijn verbazing?
- De 'pieletjes' zijn met geen mogelijkheid met elkaar uit te lijnen. Zelfs als ik de spanner helemaal tegen zijn aanslag zet (maximaal gespannen), dan zweeft het 'bewegende pieletje' grofweg 5mm boven het 'stationaire pieletje' (bij cilinder 1 op BDP). Dat het niet lukt om de merktekens op één lijn te krijgen stemt me niet gelukkig.
- De riemspanning is op zich goed (riem is precies een kwart slag te draaien in het trekkende deel).
- Draai ik nu handmatig de motor rond, dan zie ik de spanner gedurende het ronddraaien duidelijk 'werken'; de spanrol spant en ontspant de hele tijd en blijft niet op één positie staan. Soms schiet het 'bewegende pieletje' even voorbij het 'stationaire pieletje' (riem strakker) en komt vervolgens weer terug (riem minder strak).
- Je ziet dit ook in de riemspanning, met name tussen de nokkenaswielen. Daar staat de riem soms echt strak, en soms wat minder strak, vooral zichtbaar bij het nokkenaswiel aan de passagierszijde waar de riem sowieso weinig tandjes meepakt. Dat geeft weinig vertrouwen. Op zich is het wel te begrijpen dat de spanning in de riem tussen de twee nokkenassen niet helemaal constant is, omdat de nokkenassen natuurlijk steeds een iets andere weerstand ondervinden tijdens het draaien, afhankelijk van of er net een klep wordt opengeduwd of juist net even niet. Maar toch, het ziet er raar uit.
- Zodra ik twee volledige krukasslagen gemaakt heb, staat alles nog keurig op tijd, staat de riem keurig op spanning en liggen de 'pieletjes' nog altijd 5mm uit elkaar
Op de een of andere manier vertrouw ik het allemaal voor geen stuiver.