Moest wel lachen vandaag toen Meneer Galama in de aflevering van vandaag de (terecht!) trotse eigenaar van een Mercedes S Type uit 1956 (oid) interviewde en de man vertelde dat hij hem in de 37 jaar dat ie hem nu in bezit in bezit heeft reeds twee maal volledig gerestaureerd heeft... hij kocht de auto in 1971 als een totaal wrak voor 400 Gulden... Hulde hier voor uiteraard...
Maar om dan vervolgens te verklaren dat de auto GEHEEL EN AL origineel is...
Tsja... Is in mijn ogen de grootst mogelijk onzin die je kunt uitkramen over dit onderwerp... Nogmaals: hulde voor de man en zijn werk (de taxi zag er werkelijk prima uit!).
Kan op zich een leuke discussie zijn / worden...
In mijn ogen:
Origineel = origineel
Gerestaureerd = gerestaureerd
Gerestaureerd kan NOOIT (!) origineel zijn... hooguit gerestaureerd naar dezelfde (of betere) maatstaf als het origineel zonder modificaties...
Om dit te staven: je kunt nergens een "potje originaliteit" kopen... wel een potje lak... een rol bekledingsmateriaal... reparatieplaatwerk...
De originele lak is er in de fabriek op aangebracht... zo is het bv op een Giulia uit 1968 totaal onmogelijk om er anno 2008 een originele laklaag op aan te brengen.... je kunt de auto overspuiten in dezelfde kleur maar de originele laklaag krijg je nooit meer terug... idem met het interieur... je kunt het anno 2008 opnieuw bekleden met exact hetzelfde materiaal maar het is dan NIET meer het originele interieur...
Wederom vanuit mijn beleving werd dit grandioos bewezen toen een paar jaar geleden op de grote Ferrari veiling van Bonhams in Gstaad de oudste nog bestaande Ferrari geveild werd... op zich natuurlijk een levend stukje Ferrari historie... echter... de auto glom harder dan een gloednieuwe Rolls... het frame was perfect afgewerkt en gespoten... het motortje zorgde er voor dat de plaatselijke zonnebrilverkoop als een raket omhoog schoot... de stoeltjes waren bekleed met smetteloos leer... kortom: een PLAATJE van een auto maar totaal zielloos... dood gerestaureerd in mijn ogen... zo heeft die auto nooit in 1948 de prille werkplaats in Maranello verlaten...
Steeds meer "originele" auto's zullen gerestaureerd gaan worden dus neemt logischerwijs het aantal origineeltjes af...
Ik vind dat je aan een auto van 40 jaar oud best mag zien dat er mee gereden is... dat geeft een auto ook zijn / haar karakter en wordt in de loop der jaren opgebouwd... ook bekend onder de naam "patina"... en tsja... op een bepaald moment is het gewoon op dus ontkom je niet aan restaureren of weggooien...
Voor de duidelijkheid: ik ben iemand die originaliteit koestert en de voorkeur geeft aan een krasje / deukje boven een vers gespoten motorkap...
Wil hier niet de discussie over de waarde van een originele auto tov een gerestaureerde auto starten maar ben wel benieuwd naar hoe "originaliteit" hier op prijs gesteld wordt... of juist niet...
Heb er een hele simpele poll van gemaakt met maar twee keuzes... ga er voor het gemak maar vanuit dat er de keuze is tussen twee klassieke Alfa's... laten we zeggen dat het gaat om 2 vrijwel identieke Giulia's... de ene compleet origineel maar wel bv wat steenslag, misschien zelfs een minimaal scheurtje in de bekleding... de andere is exact zo'n Giulia... maar gerestaureerd... vers gespoten... interieur nieuw bekleed etc... beide wagens kosten hetzelfde en zijn mechanisch in dezelfde, goede, staat.
Ben benieuwd!