Heren,
ga door ....
Na erg veel artikelen heb je zoiets van wordt het wel gelezen? Is het nieuwe er niet af en denkt men: "zucht daar heb je hem weer..."??
Moeilijk in te schatten van achter de PC en de reacties zijn er wel maar uitgespreid over de jaren en t.ov. 4000 leden.. Verhoudingsgewijs dus erg laag. Nou weet ik wel, rationeel, dat ik zo niet moet denken, maar de emotie moet ook gevoed worden.

Wat ik zo leuk vind is dat er regelmatig gezegd wordt dat het duidelijk en begrijpbaar geschreven is.... Dat ervaar ik zelf niet zo bewust en is niet een inspanning die ik pleeg, maar gaat vanzelf. Zal ook wel in mijn aard zitten als docent. Erg grappig omdat ik daar minder bij stilsta dan bij bv de onderwerpen. Elke keer weer iets bedenken, soms ook een herhaling met aanvulling. Vooral dat bedenken is moeilijk, niet kwa inhoud, maar meer kwa originaliteit en keuzes maken. Moeilijk in te schatten wat het grote publiek wil dus.
Omgekeerd merk ik dat als iemand een idee oppert ik vaak denk van nee, want ik wil eerst dit en dat nog verwerken in een artikel

. Beetje tegenstrijdig en niet sporend met mijn vraag naar input of mijn klantgerichtheid.
Ook de twee strijd in mij vwb de telkens weer stress volle deadline en dus te stoppen om deze stress te voorkomen. Vaak denk je op zo'n moment ik wil liever met mijn kids, Skattie of Dreeser bezig zijn. Maar ook dat is relatief, want uiteindelijk is het ook ontspanning en leuk om te doen (artikelen schrijven dus he

).
Toch moet ik zeggen dat reacties zoals nu door Michel losgemaakt en door vele hier gepost mij wel erg goed doen. Ook ik ben maar een mens en soms is het leven maar het leven. Dan is het waardevol om te horen dat je voor sommige mensen een toegevoegde waarde hebt.
Als ik het eens andersom bekijk is het ook een eer te mogen schrijven voor een clubblad als het Klaverblaadje en een club als de SCARB.
Theo, de hoofdredacteur weet mij ook telkens te motiveren. Draai het maar om, tegen Theo kun je geen nee zeggen

. Mede dankzij hem schrijf ik nog! Tijdje terug heb ik mijn actieve rol in de TC teruggelegd vanwege persoonlijke omstandigheden. Inmiddels gaat het weer beter, berg op, en denk ik soms aan een come-back. Wie weet, maar voorlopig denk ik dat het goed is zo. Wat ik nog lastig vind is mijn specialiteit, auto-elektronica te combineren met mijn artikelen. Waarschijnlijk maak ik het dan wél te complex en daar zit niemand op te wachten. Dus toch nog ooit eens een Workshop over auto-elektronica? Maar goed het volgende artikel, nummer 30+, geen idee eigenlijk hoeveel er al zijn, is gewaarborgd dankzij de positive reacties!
Denkend aan een Michel met een zwarte kop en een Technisch artikel naast zijn auto geeft het me genoeg voldoening om er nog meer te schrijven

. Tuurlijk voor alle leden!
Morgen ga ik eens lekker gummen op Zolder, een voor mij totaal nieuw circuit. En wie weet wat ik daar weer aan inspiratie opdoe!
Schrijven kost een hoop tijd en energie, het levert niks op behalve stress... maar dankzij reacties zoals hier weet ik dat het gewardeerd wordt en daar gaat het om!
Bedankt!!!
(je kan ook overdrijven he @@
)