Dinsdag 23:30 vertrokken we met de trailer naar Valencia om donderdagmiddag rond het middaguur de paddock van het circuit van Valencia op te rijden.
De rest van het team zat op dat moment nog in de lucht dus zijn we even hallo gaan zeggen tegen wat bekende en wat papparassen afgehandeld. Wat rond gekeken op het fantastische circuit van Valencia. Heren van Zandvoort ga daar eens kijken gooi die ouwe meuk plat zet er een bungolowpark neer en zet een nieuw circuit op ala Valencia in de Flevopolder.
Voor diegene die Valencia niet kennen. Het circuit zo'n 4 km lang is omringd door tribunes vanwaar je het hele circuit kunt overzien. in feite een soort van arena waarbinnen ze een circuit hebben neergelegd. Dus overal kun je de actie volgen en niet slechts een klein stukje van het circuit zien. Briljant.
affijn toen de rest van het team geland was meteen de tent opgezet de 147 erin en biertjes drinken. De wagen heeft in de weken voorafgaand aan Valencia bij JS racing gestaan die zeer goed werk heeft geleverd. namelijk dat werk waar wij als vrijwilligers gewoonweg de ruimte en tijd niet voor hebben hoe graag we dat ook zouden willen. Jacco bij deze bedankt.
Vrijdag de vrije training een kleine domper na 1,5 ronde kwam Dennis al binnen met een hevig trillende wagen, de vrije training moest worden afgeblazen. de schuldige bleek een kapotte homokineet. vervangen en de wagen was klaar voor de qualificatie. Hoewel nog niet helemaal naar tevredenheid was het gat met de rest nog maar een seconde of 3 Ter herrinering dit was aan het begin van het seizoen soms een dikke 15-20 seconden.
Belangrijkste was echter dat de wagen naar Dennis tevredenheid was, en dat ie zelf aangaf dat het nu op hem aankwam er iets van te gaan maken. een paar kleine aanpassingen aan de dempers en verstelling van de stabi zijn nog uitgevoerd maar daarna was het aan Dennis.
Tijdens de qualificatie trad er echter wederom een koppelingsprobleem op. waardoor niet echt een tijd gezet kon worden maar er was wel weer progressie te zien zij het miniem. Terug in de tent de koppeling nagekeken maar niet direct iets te vinden. Goed ontlucht scheelde wat maar nog niet alles. De koppeling kwam domweg te langzaam vrij. met het koppelingspedaal los duurde het 2 a 3 seconden alvorens de plaat aangreep. das niet goed. Jacco zijn oplossing was het plaatsen van ringetjes achter de hoofdkoppelingscilinder dit werkte wel maar.......
Edwin Steffers en ik waren het met dit paardenmiddel echter niet eens. Wel de symptomen genezen maar niet de oorzaak. Dus koppig als wij beidde zijn weer in en onder de wagen gedoken om de oorzaak te achterhalen. Cilinder weer gedemonteerd, ringetjes weg ontluchten weer proberen, probleem weer terug. Verder kijken en zoeken en wat bleek!! De bevestiging van de koppelingszuiger aan het pedaal was kapot. Het kogeltje wat in een plastic clipje vast moet zitten schoot los bij het omhaag komen van het pedaal en lag vervolgens tegen het pedaal met als gevolg dat de cilinder nog gedeeltelijk ingedrukt was. Die 2 a 3 seconden die het duurde voordat de koppeling aangreep was het gevolg van de drukgroep die uiteindelijk het kogeltje weer op z'n plek drukte. Dit gerepareerd en probleem opgelost. Weer aan het bier en wachten op wat de dag ging brengen.
Hier knip en plak ik even het verslag van onze verslaggever Bartjan in:
Het was de tweede keer tijdens het seizoen European Alfa Challenge dat Forza Olanda met een beker aan de haal ging. ‘Een mooie beloning na een moeizame race.’
Dennis kende een prachtige start vanaf plek dertien. Hij schoof door naar plek elf en passeerde daarbij onder andere de andere Nederlander in het veld, Willy Welles. Tussen beide landgenoten ontspon een leuke strijd, totdat Dennis zich enigszins verremde. De actie leidde tot een platte kant aan een van de achterbanden. ‘Het zorgde voor zeer heftige trillingen, waardoor ik niet meer kon pushen.’ De coureur uit Almelo liet Welles weer langzij. Hij koos ervoor om de beschadigde band zo veel mogelijk te ontlasten en de race uit te rijden. Forza Olanda maakte de goed keuze, want daarmee was Dennis tiende en belangrijker: de snelste Rookie (nieuwkomer) van het veld.
Zo eindigde de eerste racedag op het podium. Dennis kreeg een prachtige beker met een fles champagne, die werd ingezet om winnaar Massimiliano Fantani te trakteren op een verfrissende douche
s'avonds werd een verrassende avond zowaar kwam de concurrentie een kijkje nemen in de Forza Ollanda partytent. In deze laatste race werd het racen blijkbaar even vergeten en werd er toenadering gezocht. Dennis heeft wat zeer waardevolle tips gekregen van enkele van de 147 veteranen zoals de volgende dag zou blijken met name het schakelen. wat deed Dennis nml voor een bocht, ontkoppelen 2 of 3 versnellingen terug en koppeling los met als gevolg dat de 147 met een heftige beweging van het vermogen wat plots de voorwielen vertraagd uit balans de bocht in duikt. Je kon dat het hele seizoen al horen tov de andere deelnemers. Die je iedere keer een versnelling kon horen terugschakelen wat de auto dus in balans de bocht laat insturen. Deze tip bleek goud en door Dennis toegepast in de race op zondag resulteerde dit in een respectabele 1:49:003. En een rondenlange strijd. Problemen met de temperatuur en grip van de voorbanden (iets waar we dus nog aan moeten werken) zorgden er echter voor dat Dennis iets moest toegeven en wat afzakte maar al met al wel een van de beste races dit seizoen reed.
Wat volgend jaar gaat brengen is nog niet bekend maar als er met de 147 geraced gaat worden zijn we er allemaal weer klaar voor en kunnen we de strijd aangaan.
Ciao