@@ ; even voor mijn info; waarom specifiek de onderste slang gekozen?
Mij lijkt t dat het warmste deel van de vloeistof (bovenin>vóór t de radiator ingaat

) het meest bepalend is voor het al dan niet schakelen van de fan?
Hoe warm de klvlstf is als het de radiator weer verlaat lijkt me van ondergeschikt belang voor het in-danwel uitschakelen,of zie ik iets over het hoofd?
Grtz,fRank
Ik heb daar ook over nagedacht en kwam tot de conclusie dat bijna alle fabrikanten de sensor op een laag punt in de radiateur aanbrengen.
Ik kan hier zelf bij bedenken dat de koelvin wat minder zenuwachtig reageert, doordat de radiateur zelf nog als soort van "Buffer" werkt.Je werktemperatuur op de ingang tot je blok ( de bovenste slang, zal dan bovendien lager uitvallen.
( Met 85 graden de radiateur in betekent na koeling dat de ingaande temp
lager is dan 88 graden. De koelvin doen nl zijn werk.

Kies je voor de bovenste slang dan is de ingaande temp iig 85 graden en nooit lager, want dan schakelt je fan pas in. In de praktijk pakt het ook goed uit want de fan komt keurig in op moment dat de temperatuurmeter tot hooguit 5 graden boven de normale aanwijzing komt en de fan blijft ingeschakeld totdat de nomale temperatuur weer op het schermpje verschijnt. verder, maar dat is meer praktisch,zie je de sensor bijna niet zitten en is hij toch goed bereikbaar.
vroeger heb ik een kenlowe gehad met losse thermostaat en een losse voeler tegen de radiateur Als dat nieuw is werkt dat best als je tenminste de juiste (instelbare) temperaturinstelling gevonden hebt en dat kan best wel lastig zijn. Verder is de bedrijfszekerheid na 2 winters door de pekel mij erg slecht bekomen. Juist om deze reden heb ik voor deze simpele, goedkope en gebleken betrouwbare ioplossing gekozen. Maar ik zeg altijd maar zo: Iedereen moet doen wat em goeddunkt en er zijn meer wegen die naar Italia leiden.
