Ik had in een verre verleden eens foto's gezien in een blad van een Lancia Fulvia en een Bertone zamen. Ik was toen erg onder de indruk van de vormgeving, de lijnen en die mooie, grote, ronde koplampen. Dit was in een tijd waar alle auto's min of meer vierkante lampen hadden en de Bert en Fulvia al sort van klassieker's waren. Jaren 80 geloof ik.
Veel jaren later kocht ik een autoblad - een sort Autotrader zeg maar - en daarin was er een paar advertenties voor Bertjes en dat wekte mijn oude herinneringen en was ik gelijk vuur en vlam omdat ze toch enigzins binnen bereik waren. Ik had toen net mijn opleiding afgerond en had mijn eerste echte proffesionele baan. Ik ging op zoek op internet en boeken om zoveel mogelijk informatie bij elkaar te verzamelen en vond uiteindelijk de techniek van de Alfa een stuk mooier en ook de lijnen van de Bert wat meer vloeiend en elegant dan de Fulvia.
Naar veel overweging en een gesprek met de bank heb ik mijn Bert gekocht. Gelukkig vond mijn vriendin dat zij een juweeltje was en geen auto en zij is nog altijd dol op die wagen. Af en toe heb ik overwogen om haar toch weg te doen (de Bert dan, hé) maar Mathilde (mijn vriendin dan, hé) heeft altijd geweigerd en Rossolino (de Bert, hé) denk ik ook.
Dus zijn wij meer dan 10 jaar later nog altijd zamen allemaal en staat Rossolino in de garage te wachten op haar opknap beurt. Ik verheug mij al erg op het werk maar nog meer om haar weer uit te laten en het geluid van die prachtige motor te horen (in plaats van die V4 in de Fulvia gelukkig) en mijn dochter van net een jaar haar eerste rit in Rossolino te geven.