Ik zal het dan maar zonder foto's moeten doen. Het verhaal is wel leuk (of hoe kom je op het alfa pad)
Begonnen met een krijgertje; Opel Kadett-E 1984 1.2S. Ik heb in ieder geval nog leren choken enzo. Die kwam de eerste APK niet door (tijdens de remmentest begaf een remleiding het
)
Op zoek naar een opvolger bij een
33 1.4i terecht gekomen. Helemaal verliefd, maar na een helder moment wat dingen gecheckt. Ja, hoor. Schadebak en nog steeds krom. Op het laatste moment afgeketst.
Toen werdt het een Ford Sierra 2.0 CLX. Ik heb altijd al een zwak gehad voor vlotte luxe sedans, en zo kwam ik daar in. Leuk hoor achterwielaandrijving.
Toen ik een keer een hoop spullen achterin had in een bocht terechtgekomen waar olie op de weg lag, en door het gewicht onderstuurde hij nu. Dubbel verrast dus. En total loss op een lantaarnpaal.
Toen een Nissan 100NX gekocht. Hoop lol van gehad en een 3 of 4 jaar mee gereden totdat ie op was. In die tijd ook een goede vriend leren kennen die alfa gek was (155 vooral).
Na de Nissan een tijdje niks (was student), en toen voor een circuitdag een Chevrolet Corsica 2.2 gekocht. Geen EU versie maar de echte US versie. En dan rijd je mat een amerikaans comfortable onderstel over Circuit Zandvoort. Dat is echt geinig. Moest wel met 1 hand sturen, de andere had ik nodig om me vast te houden, anders gleed ik van de stoel, zover helde de auto over. Ook nog een frontale crash in de grindbak overleefd. Was een Volvo 440, die was einde verhaal. Corsica had wat krasjes. De volgende APK werd te veel en ingeruild voor iets wat op m'n pad kwam.
Dat was een Peugeot 405 automaat. Toch best een fijne auto. Ik reed alleen steeds meer kilometers en was net student af toen ik besloot over te stappen op een diesel.
Terechtgekomen bij een
145 TD, maar ook die aankoop ketste af omdat de auto te slecht was voor de prijs. Uiteindelijk werd het een VW Vento TDI. Fijne auto maar wel een beetje kaal qua luxe.
Toen ik de Vento een paar maanden had kwam ik op een smalle weg een Mercedes tegen op mijn weghelft. Ik werd met Vento en al weggeslingerd na een frontal aanrijding. De auto stond ook iets in een bocht. Gelukkig geen letsel, ook niet bij mijn vriendin, dankzij airbags en gordelspanners. Dat werd dus gelijk een voorwaarde voor en volgende auto.
Na lang zoekwerk terecht gekomen bij een Fiat Marea Weekend TD100. Daar heb ik met veel plezier in gereden totdat op een gegeven moment de auto een beetje op begon te raken (motor nog niet). Ook ben ik in die periode liefhebber geworden van italiaanse auto's. Tja, en toen de Fiat weg moest uiteindelijk toch een keer een alfa gekocht, een
156 JTD.
Verder al jaren een Opel Astra erbij voor mijn inmiddels vrouw. Nu moet ik haar nog ze gek krijgen dat er een alfa voor in de plaats komt.
)
Mis het VTEC gevoel nog wel elke dag, auto bestaat nog steeds en is net weer verkocht.
Bumpers en velgen zijn mijn eigen bijdrage, let vooral niet op de stripjes op de portieren = fetish van mij pa, het eerste wat hij kocht voor elke nieuwe auto 
