Alles overwogen... "elk verhaal heeft twee kanten"... "de ganzenveer is machtiger dan het zwaard"... "de digitale pen is nog machtiger dan de ganzenveer"... en noem maar op...
Toch schrijven dus....
Waar ik over bazel? Wel... dat zal ik u vertellen...
Zoals bij sommigen wellicht bekend uit het Gespot topic en het Retromobile topic hebben CC en ik een lang weekend doorgebracht in Parijs om daar de Retromobile beurs te bezoeken... We hadden er een dagje aan vast geplakt (de vrijdag) omdat we een link hadden gekregen naar de site van een handelaar iets ten zuiden van Parijs die op zijn site een erg smeuïge collectie Alfa's te koop aanbood... en dan wel van het soort dat wij beiden wel op prijs konden stellen.... (VEEL 105jes o.a.).
Dit is de site: http://www.alfaromeo-century.com/sommairebasdebit.htm
De firma noemt zich Alfa Romeo Espace Century...
Voorwaar, dat ziet er niet slecht uit! Dat moet de moeite van een bezoekje waard zijn!
De stom-stom kende zelfs het adres... dus in de loop van Vrijdagochtend vertrokken met bestemming Chilly Mazarin alwaar we Vrijdagmiddag aankwamen...
De eerste indruk deed al een hoog Jummie gehalte verwachten want we werden welkom geheten door een witte Spider die olijk zijn neusje om de hoek van de ingang prikte... Met ietwat openzakkende mond liepen we de binnenplaats op alwaar we ook al ras de ruimte vonden die afgebeeld staat op bovenstaande webpagina... WOW!
Er bevonden zich een aantal mensen op de binnenplaats en nadat we even in bovengenoemde ruimte aan het neuzen waren kwam er een vriendelijke mevrouw naar ons toe met de vraag welke ze voor ons in mocht pakken... Nadat ik een stuk of 5 auto's had uitgekozen (o.a. een vers uit de USA geïmporteerde ongerestaureerde Giulietta Spider, een Giulietta Sprint, een 2600 Sprint en meer van dat lekkers) moesten we beiden lachen....
Ze wenste ons veel plezier met het neuzen en als ik ECHT iets wilde weten van een bepaalde auto, dan moest ik DIE meneer daar (met het leren vechtjack aan en het stereotiepe uiterlijk van iemand die wielen onder zijn huis heeft...) maar vragen want dat was haar baas en die was helemaal Alfa gek maar nu even in gesprek met klanten...
Als ik foto's maakte (ik had het cameraatje om de pols hangen) dan svp NIET van kentekens, NIET van auto's op de achterste rij en ABSOLUUT niet in de werkplaats komen...
Curieus nietwaar? Maar goed... die kentekens zou ik wel wegpoetsen... en op de achterste rij of in de werkplaats zou ik niet komen als ze dat niet willen...
We liepen de binnenplaats weer op en vielen van de ene verbazing in de andere... rijen dik stonden er de Bertoontjes zij aan zij naast de 2600 Spints, Giulietta Sprintjes en Alfa Sei's tot ijzeroxide te vergaan...
Even waande ik me terug in de tijd... de late jaren 70... waarin het de aanblik had kunnen zijn van een gemiddelde Italiaanse sloperij....
Wederom curieus want binnen stonden, met een enkele uitzondering, uitsluitend geheel en vers gerestaureerde automobielen... een vergelijking met een niet nader te noemen etablissement in Brussel begint zich langzaam op te dringen....
Achteraan de binnenplaats bevond zich de werkplaats met daarnaast wederom een paar rijen wegkwijnende Alfa koetsjes...
Een beetje lodderige Berner-Senner hond scharrelde over de binnenplaats richting werkplaats terwijl wij onze ogen uitkeken....
Terwijl ik de camera hief om een half vergaan Sprintje te vereeuwigen, hoorde ik achter mij iemand tegen de hond schreeuwen... op niet mis te verstane wijze...
Blijkbaar was het beest net zo onopgevoed als de schreeuwerd en luisterde niet want de brulaap bleef maar schreeuwen en blèren tegen het arme beest...
Het geheel speelde zich af achter mijn rug en net als de hond luisterde ik niet ECHT naar wat er gezegd werd totdat CC tegen me zei... "ik geloof dat het het tegen ons heeft..."

Ik draaide me om en koddig kwam het mannetje aanrennen zo snel als zijn overmaatse buik dat toestond... Nu ben ik zelf beslist niet een van de slanksten maar onwillekeurig zocht ik dekking want het jeansshirt zat behoorlijk strak om het pensje en die rondvliegende knopen kunnen nog gemeen pijn doen als je ze bv in je oog krijgt...
Terwijl ik over mijn verbazing heen probeerde te komen schoot er nog door mijn hoofd "Mijn god... hoeveel varkens hebben daarvoor het leven gelaten?"
Het baasje bleef onze richting op stormen op zijn korte beentjes... de klanten waarmee hij in onderhandeling was over de verkoop van een zilvergrijs Bertoontje verbouwereerd achter zich latend...
Nu is Zaagmans best in staat om zijn mondje te roeren in het Frans... als het echt moet ook nog wel in een paar van de dialecten die die taal rijk is maar het kereltje van een jaartje of vijftig liep dusdanig te blèren dat het zo goed als onverstaanbaar was...
Pas toen de worstenvingertjes naar mijn camera begonnen te graaien werd de strekking van zijn verhaal enigszins duidelijk... hij had blijkbaar bezwaar er tegen dat er foto's gemaakt werden...
Wederom curieus want zijn werkneemster had daar zojuist toestemming toe gegeven...
Extra curieus... want als ie gewoon gevraagd had dat verder niet te doen (misschien zelfs met uitleg van reden) dan ben ik de laatste om aan een dergelijk verzoek niet te voldoen....
Ga je lopen schreeuwen, blèren en graaien... ben je bij Zaag redelijk aan het verkeerde adres...
Minzaam keek ik op het mannetje neer en vroeg hem met geveinsde vriendelijkheid wat ie nou precies zei...
Als antwoord kreeg ik wederom een rij onverstaanbare klanken terwijl het bolle hoofdje een beetje rood begon aan te lopen... ergens in de klankenovervloed van hoog decibelgehalte kon ik ontwaren dat hij meende dat we "binnengedrongen" waren bij hem (!) en geen toestemming hadden om te fotograferen...
Op mijn vriendelijke uitleg dat we uit Nederland kwamen en een stuk omgereden waren om hem te bezoeken en eigenlijk van plan waren om een stukje over zijn bedrijf te schrijven omdat ie zo'n mooi aanbod aan auto's had en zijn werkneemster zojuist toestemming gegeven had voor de foto's kwam als enig repliek een NOG luidere serie onverstaanbare klanken...
CC begon zich ongemakkelijk te voelen want het gedrochtje was ECHT boos aan het worden en mijn koppie straalde ook niet echt meer de gebruikelijke overvloed aan vriendelijkheid uit...
De vetkwab begon zich breed te maken (dit keer dus niet en profil maar en face) om zo dreigend mogelijk over te komen. CC wilde weg dus liepen we richting uitgang terwijl het gedrochtje razend en tierend achter ons aan bleef hobbelen... wat het allemaal uitkraamde? GEEN idee...
Omdat ie maar door bleef gaan... draaide ik me nog 1 maal om om uit te leggen dat we richting uitgang liepen met als doel het etablissement te verlaten dus dat hij best iets rustiger kon doen en dat ik, zoals reeds bij vertrek uit Nederland besloten, een stukje zou schrijven over zijn fijne bedrijf... maar dat het misschien wel eens niet zo positief zou kunnen uitvallen als dat ik in eerste instantie verwacht had...
Blijkbaar kon het schavuitje dat wel waarderen want het begon met zijn aan de voorkant uitpuilend darmkanaal tegen me aan te duwen... ik neem aan dat hij mij ten dans vroeg voor een vreugdedansje maar dan is hij toch echt van het verkeerde geslacht.... dus weigerde ik vriendelijk edoch zeer beslist zijn uitnodiging om samen te gaan bumpen...
Over zijn bolletje heen zag ik de potentiële kopers van de zilvergrijze Bertone angstig onze kant op kijken met zo'n blik van... "WTF????




Als laatste kraamde hij nog uit dat als hij ERGENS die foto's zou tegenkomen... hij ons zou vervolgen (wat was die vergelijking ook al weer met dat etablissement in Brussel?) en daar heb ik geen trek in... dus als u op uw gemak alle kentekens nog eens wilt nakijken... kijkt u dan gewoon HIER want daar staan foto's van dezelfde strekking als die ik gemaakt heb in volle glorie en geuren en kleuren... EN met kentekens...
Heelhuids bereikten we de auto en togen richting ons hotel... intussen bijkomend van een toch wel unieke ervaring....
Nu ben ik natuurlijk niet een van de slimsten... draag ook wel eens hoofddeksels waarvan gezegd wordt dat ze je IQ prompt met 60 punten verlagen (ok, die uitspraak heb ik gejat...) maar helemaal onredelijk ben ik niet...
Als iemand me gewoon zegt "ok, zij mag dan wel toestemming gegeven hebben maar ik heb liever niet dat je het doet want... xxxxx" ben ik ECHT de laatste die dat niet zal respecteren. Uitleg van reden hoeft niet... wordt wel op prijs gesteld...
Het vervelende is nu dat het "waarom" onbekend is... op bovenstaande link is alles & meer te zien als wat ik op de pixels vastlegde...
Wat heeft de man te verbergen?
Wat is hier gaande?
Een voordeel van redelijkheid is de communicatie die er uit voortvloeit... gezien zijn kwaadheid... MOETEN er hier zich wel dingen afspelen die het daglicht niet kunnen verdragen... anders reageert iemand niet zo...
Waarom mogen die beelden de buitenwereld niet bereiken?
Staan er gestolen auto's?
Verwisselen vers gerestaureerde en geïmporteerde auto's van identiteit met de wegkwijnende wrakken? Mogen daarom de kentekens niet op de wrakken gezien worden?
Speculatie? Yeps... maar wel op basis van wat ik daar meegemaakt heb... ik kan geen reden bedenken waarom iemand ZO protective wordt als de handel die er plaats vindt volkomen legitiem zou zijn....
Ik heb de man de kans geboden om gewoon ff een lekker babbeltje te maken en te vertellen wat ie doet... dat heeft ie geweigerd dus geeft hij mij geen andere keuze dan te speculeren en zijn gedrag geeft aanleiding tot speculatie in negatieve richting...
Zou ik dit normaal gesproken geschreven hebben als ik slechts een vaag vermoeden van louche praktijken had?
Nope... maar als iemand gaat dreigen... fysiek wordt... en de dame in mijn gezelschap schrik aanjaagt.... dan ben ik wel genoodzaakt om anderen te waarschuwen voor wat hen mogelijkerwijs te wachten staat bij een bezoek aan deze "handelaar"...
Zaag's advies over Alfa Romeo Espace Century te Chilly - Manzarin?
VERMIJDEN als uw lijf en uw humeur u lief zijn (en u niet mogelijkerwijs de kans wilt lopen om opgescheept te raken met een omgekatte cq gestolen Alfa)!
DOODZONDE want ik had liever een leuk en positief berichtje willen schrijven....